Kapuściana encyklopedia

Właściwości
Kapusta znana jest od wieków. Starożytni rzymianie używali ją już jako uniwersalny lek na wszelkie dolegliwości. Warzywo to bogate w minerały takie jak : fosfor, siarka, mangan, miedź, potas, wapń, żelazo, sód oraz witaminy: A, C, E i z grupy B, ma zdolności do stabilizacji temperatury ciała, wpływa także na kondycję włosów, paznokci i skóry.

Te właściwości mogą być wykorzystywane wewnętrznie jak zewnętrznie. Sok ze świeżej kapusty ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Stosowany bywa również do leczenia wrzodów żołądka, niedokwaśności, nadkwasocie, zapaleniu woreczka żółciowego, wątroby, śledziony, w chorobach dróg oddechowych i strun głosowych, przy ogólnym zmęczeniu i do łagodzenia bólów reumatycznych.

Okłady z kapusty można stosować przy odmrożeniach, stłuczeniach, opuchliznach kończyn, ranach, pryszczach, wrzodach, pokrzywce, liszajach, hemoroidach, bólach głowy, mięśni, stawów, nerwobólach, gośćcu, rwie kulszowej, w bólach reumatycznych.

Okłady przygotowuje się ze świeżych liści kapusty. Liście należy umyć, wysuszyć, a następnie rozgnieść do pojawienia się soku. Miksturę przykładamy na chore miejsce i owijamy bandażem. Nie wykorzystujemy tych samych liści do ponownego okładu.

Liśćmi kapusty możemy także okładać oparzenia, zmniejszają ból i przyspieszą gojenie się rany.
Dzięki zawartym antocyjanom oraz witaminom E, C i beta-karotenie, spożywanie kapusty zmniejsza ryzyko powstawania zmian miażdżycowych, procesów starzenia i rozwoju nowotworów np. żołądka, jelita grubego, dwunastnicy, sutka.
Jest doskonałym produktem przy dietach odchudzających, z uwagi na niewielką kaloryczność, a dużo witamin, minerałów oraz błonnik pokarmowy. (Dieta Kwaśniewskiego)

Obróbka cieplna kapusty

Z powodu dużej zawartości olejków eterycznych kapustę należy gotujemy krótko, we wstępnej fazie bez przykrycia. Uwalniają się wówczas olejki eteryczne, dzięki czemu potrawa posiada delikatny smak i zapach. Grupa kapustnych ma też swoją wadę – wzdęcia itp.. Aby temu zapobiec, można dodać do gotowania kminek lub majeranek.

Rodzina kapustnych

Biała - nadaje się do kiszenia, gotowania, na surówki, dobrze się przechowuje, zawiera: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, kobalt, miedź, cynk, fosfor, fluor, chlor, jod, karoteny, witaminę B1, B2, kwas nikotynowy, kwas pantotenowy, witaminę B6, kwas foliowy, witaminę C, kwas szczawiowy.

Brukselka - to typowa kapusta na jarzynkę, zawiera: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź, cynk, fosfor, chlor, jod, karoten, witaminę E, K, B1, B2, B6, C, kwas nikotynowy i pantotenowy, biotynę, kwas foliowy. Goryczkę można złagodzić dodając do gotowania trochę mleka.

Jarmuż - zawiera: wapń, fosfor, żelazo, magnez, wit. C, E, z grupy B, można jeść na surowo lub zasmażać Jest cennym źródłem beta-karotenu.

Włoska – ta od królowej Bony. Swoim smakiem i wartościami odżywczymi przewyższa kapustę białą. Zawiera: sód, potas, magnez, wapń, mangan, fosfor, karoten, witaminę E, B1, B2, B6, C, kwas nikotynowy.

Pekińska - nadaje się do nadziewania, duszenia, marynowania. Zasługuje na wyróżnienie ze względu na zawartość beta-karotenu. Już pół szklanki pokrojonej kapusty pekińskiej pokrywa dzienne zapotrzebowanie na beta-karoten. Podobną zawartość mają brokuły, później brukselka, a najwięcej- jarmuż.

Czerwona - inaczej modra, zawiera m.in.: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, kobalt, miedź, cynk, fosfor, fluor, chlor, jod, karoteny, witaminę E, K, B1, B2, B6, C, biotynę, kwas pantotenowy i nikotynowy. Dobrze się przechowuje, ma główki małe, twarde.


Tyle już tu poskładałem, że zgłodniałem – czas na jarskie gołąbki z kaszą jęczmienną i grzybami.
Na razie !!!